توانمندسازی زنان با کالایی اجتماعی
رییس هیأت‌مدیره موسسه غیرانتفاعی افق بخش سوم (مانیز) می‌گوید: مانیز را برای اشتغال عادلانه زنانِ در معرض آسیب و تولید یک محصول محیط‌زیستی راه‌اندازی کردیم که علاوه بر ایجاد فرهنگ محیط‌زیست، امکان توانمندسازی زنان سرپرست خانوار را نیز فراهم کنیم.
به گزارش خبرنگار کارآفرین‌نیوز، چهارمین نشست انتقال تجربه کانون کارآفرینی استان تهران با عنوان «انتقال تجربه کارآفرینان اجتماعی» با حضور چهار کارآفرین اجتماعی در این کانون برگزار شد.
در این نشست محمد معماریانی، موسس و رییس هیأت‌مدیره موسسه غیرانتفاعی افق بخش سوم (مانیز) به ایراد سخنانی پرداخت و اظهار داشت: مانیز را برای اشتغال عادلانه زنان در معرض آسیب و تولید یک محصول محیط‌زیستی راه‌اندازی کردیم که علاوه بر ایجاد فرهنگ محیط‌زیست، امکان توانمندسازی زنان سرپرست خانوار به وجود آید. در خیریه مانیز با خیاطی آشنا بودیم اما زنان عضو خیریه آشنایی با خیاطی نداشتند که آموزش می‌بینند.
وی افزود: با این حال، بسیاری از این زنان فرصت و امیدی برای آموزش گرفتن ندارند چون دغدغه‌شان تأمین معیشت همین امروزشان است و از سوی دیگر، هر آموزشی که تاکنون در ایران صورت گرفته، کلاسیک بوده که آن هم نه برای فرد محروم و در معرض آسیب بلکه به یک فرد عادی اختصاص می‌یافته است.
رییس موسسه مانیز با اشاره به محصولی که در این موسسه برای تولید انتخاب شد، خاطرنشان کرد: یک محصول ساده مثل کیسه‌های نخی انتخاب کردیم که نیازمند سرمایه اولیه کمی باشد. آنالیزهای اقتصادی زیادی پشت انتخاب این محصول بود چون فرصت توانمندسازی می‌دهد. یک عده به خاطر محیط‌زیست و یک عده به خاطر زنان سرپرست خانوار با ما در مانیز مشارکت کردند.
حمایت از ۳۰۰ زن سرپرست خانوار
به گفته معماریانی، الان مانیز به دوختن ماهی ۱۵۰ هزار کیسه نخی رسیده است، ۱۰۰ نفر در این موسسه کار می‌کنند و تاکنون بیش از ۳۰۰ زن سرپرست خانوار در مانیز کار کرده‌اند و سپس جدا شدند. تاکنون بین چهار تا پنج میلیون کیسه دوخته‌ایم.
وی پروژه انتخاب یک محصول محیط زیستی را غیرانتفاعی دانست و با ذکر دلیل آن، توضیح داد: غیرانتفاعی بودن این محصول، تاکتیک که نه بلکه محتوایی بود. وقتی پای انتفاع به میان آید، مشارکت که اهرم اصلی ما است ممتنع می‌شود.
موسس موسسه غیرانتفاعی مانیز با اشاره به رقابت‌پذیر بودن محصول مانیز، ادامه داد: محصولی تولید می‌کردیم که نسبت به کالای جایگزین و مشابه آن رقابت‌پذیر بود. به عنوان یک تجربه کارآفرینی اجتماعی که ۱۲ سال از پا گرفتن آن می‌گذرد، سعی کردیم نمونه عینی از کارآفرینی اجتماعی بسازیم و چهار کلید اصلی را در این سال‌ها پیدا کردیم که چگونه می‌توان کارآفرینی اجتماعی کرد.
معماریانی به این چهار کلید اشاره کرد و گفت: نخستین کلید، چهارچوب مفهومی است که بدانیم چه کسی، چه چیزی، چرا و کجای جهان هستیم و با بازار و دولت چه تمایزی داریم. مرزها چیست و کجای جهان ایستادیم. دومین کلید، دومین استمرار تاب‌آوری با وجود همه ناملایمات است. در این زمینه باید بگویم کسانی که با مانیز مشارکت کردند به خاطر ایمان و استمرار بود. سومین کلید، شبکه اجتماعی برای جلب مشارکت است که مشارکت وسیع و وثیقی داشته باشیم. چهارمین عامل، یکپارچگی است که باید همه چیز با هم بخواند تا مشارکت اتفاق بیافتد.
فعالان اجتماعی کارآفرینان اجتماعی هستند؟
وی در ادامه سخنان خود درباره پرداختن فعالان اجتماعی به آسیب‌های اجتماعی، بیان کرد: پرداختن به آسیب‌های اجتماعی می‌تواند رویکرد مطالبه‌گرانه داشته باشد. فعالان اجتماعی به عنوان سوت‌زن می‌خواستند این آسیب‌ها را به مردم و دولت نشان دهند و بگویند با این مسائل مواجهیم و دولت بیاید این مسائل را حل کند. مطالبه‌گری نوعی از فعالیت‌های اجتماعی لازم و جالب است اما نمی‌توان به آن کارآفرینی اجتماعی اطلاق کرد.
