اعضای هیأت مدیره کانون کارآفرینی استان تهران با تشکیل جلسه شرایط جدید کشور را مورد بررسی قرار دادند و خطوط راهنمای تعامل و همکاری با دولت جدید را ترسیم نمودند. این جلسه در روز یکشنبه هفتم مرداد ۱۴۰۳ برگزار شد.
اعضای هیأت مدیره کانون کارآفرینی استان تهران -منتخب مجمع عمومی ۱۱ تیر ۱۴۰۳- دومین جلسه خود را در روز یکشنبه هفتم مرداد ۱۴۰۳ برگزار نمودند. در این جلسه خانم معصومه خیراللهی و آقایان علی نقیب، بهروز حبیبی، حسن فروزان فرد، مهرداد عالی پور، محمد امین محمدخان، حسین ریاضی و محمد زهرایی حضور داشتند.
آقای نقیب رئیس هیأت مدیره در ابتدای جلسه با اشاره به انتخاب دولت جدید و تحولات پیش آمده در فضای کشور، از حاضرین خواستند جایگاه کانون را مشخص کنند و نحوه تعامل و همکاری با دولت را پیشنهاد نمایند. اعضای حاضر در ادامه نظرات مختلفی را بیان داشتند:
آقای ریاضی بیان داشتند که تکیه روی انتصاب افراد خاص در دولت درست نیست و باید خواسته ها به ترتیب اولویت مطرح شوند.
آقای حبیبی سیاست های بانک مرکزی و تک نرخی شدن ارز را بسیار مهم دانستند.
به نظر آقای نقیب فضا برای صحبت بخش خصوصی باز شده است و ما باید کمک کنیم که تقویت بخش خصوصی و انجام کار کارشناسی در محوریت کار دولت قرار گیرد.
آقای فروزان فرد بیان کردند که ظرفیت مدنی جامعه طی چنددهه گذشته بسیار کاهش یافته و در حال حاضر فضای مناسبی برای گفتگو میان تشکلها و جامعه مدنی نداریم. به نظر ایشان حضور رئیس جمهور منتخب در اتاق بازرگانی و نظرخواهی از اتاق جنبه نمادین داشته و پیامهای مثبتی برای بخش خصوصی دارد. ما باید طی ماههای آینده وارد کار شویم و برای وزارتخانه ها و سازمانهای هدف نظیر وزارت صمت، بانک مرکزی و محیط زیست تولید محتوا کنیم. باید درخواست ها را پیگیری کنیم و توصیه های لازم را برای جلوگیری از اشتباهات ارایه دهیم. باید بکوشیم که ارتباطات بسته نشود تا بتوانیم اثرگذاری داشته باشیم.
خانم خیراللهی بیان داشتند که کانون تاکنون بر اساس برنامه استراتژیک قبلی خود قصد ورود به حوزه مطالبه گری نداشته است اما در حال حاضر فضا تغییر کرده و باید در این حوزه فعال شویم. باید ظرفیت سازی کنیم و ساز و کار لازم را در کانون ایجاد کنیم.
به نظر آقای محمدخان ما باید به طور واضح خواسته ها، موانع و نیازهای کارآفرینان را بیان کنیم اما قطعاً دستیابی به همه آنها شدنی نیست.
آقای عالی پور چند راهبرد را بیان کردند. اول آنکه باید کاملاً یکدل و امیدوار باشیم و طرحهای دمکراتیک و غیرتهاجمی ارایه دهیم. دوم آنکه نباید نسبت به افراد سوگیری داشته باشیم. سوم آنکه از کلان نگری غیرواقع پرهیز کنیم و به صورت استراتژیک روی موضوعات مشخص و محدود کار کنیم.
آقای نقیب بر داشتن نقش راهبردی و اجرایی تاکید نمودند. نقش کانون میبایست ترویجی باشد نه مطالبه گری. باید کمک کنیم که حقوق کارآفرینان تامین شود. در این راستا میتوانیم سیاست برگزاری نشست ها را تغییر دهیم و همزمان از مسئولین و صاحبنظران مختلف دعوت کنیم.
به نظر آقای ریاضی معیار به حساب آمدن نهادها میبایست بر اساس دارایی های مشهود و نامشهود باشد. هر نهادی از جمله کانون میبایست بر اساس دارایهای خود ابراز وجود و ابراز نظر نماید. مملکت را دارایی ها اداره میکند. کانون هم باید به دارایی های بخش خصوص توجه کند.
آقای عالی پور بیان کردند که بخش خصوص به منزله قایق و دولت به منزله آب است. قایق در خشکی به مقصد نمیرسد و ما باید با بخش دولتی ارتباط داشته باشیم. ایشان همچنین بحث اصلاح ساختار نهادی تشکلهای اقتصادی را بسیار مهم دانستند.
آقای نقیب بر مطالبه گری بخش خصوص تاکید نمودند و افزودند که حاکمیت باید بجای داشتن نقش تصدی گری به عنوان تدوین کننده استراتژی بخش خصوص عمل کند.
آقای حبیبی دغدغه اصلی را بحث مالکیت دانستند چرا که مالکیت در کشور شناخته نشده است. اقتصاد آزاد همواره منشاء حرکت بوده است. باید مالکیت را از مدیریت جدا کنیم و مالکیت و مدیریت را به رسمیت بشناسیم. به نظر ایشان بیشترین زمان تاثیرگذاری در همین شرایط گذر است.
به نظر خانم خیراللهی در حال حاضر بیشتر توجهات بر روی تدوین قوانین و طرحهای جدید است در حالیکه ما بیشتر در مرحله اقدام و اجرای قوانین مشکل داریم. مهم است که قوانین ضمانت اجرایی داشته باشند.
آقای فروزان فرد بر تبیین جایگاه کانون تاکید کردند چرا که کانون یک تشکل صنفی نیست. ما یک تشکل با موضوع کارآفرینی هستیم و باید بحث کارآفرینی را از بحث اشتغال تفکیک کنیم. اشتغال زایی لزوماً باعث تولید نمیشود. ما در اوایل انقلاب کارآفرینان را کنار گذاشتیم و به تولید اهمیت دادیم در حالیکه فعالیتهای کارآفرینی موجب پایداری تولید میشود. به نظر ایشان کانون در فعالیت های گذشته خود رویکرد مناسبی داشته است چرا که کارآفرینان را به دور هم گرد آورده است. حال باید چه سیاست هایی را اتخاذ کنیم و چه کارهایی انجام دهیم که شخصیت ما از یک تشکل صنفی متمایز شود. برای اثرگذاری ما باید کارآفرینان استان تهران را دور خود جمع کنیم. کانون باید مرجعیت پیدا کند جراکه تعداد اعضا و دارایی های کانون شاخص بسیار مهمی است. در این صورت قدرت مذاکره و اثرگذاری بیشتر میشود. به این منظور اتاق بازرگانی باید کمک کند که تعداد اعضای خود را افزایش دهیم.
آقای فروزان فرد در ادامه با اشاره به هدف گذاری رشد ۸ درصدی در کشور، بیان داشتند که چنین رشدی تنها با رفتار کارآفرینانه فراهم میشود. یعنی باید افراد چالش پذیر و ریسک پذیر را توسعه و تقویت کنیم.
آقای ریاضی با اشاره به توسعه شتابان صنعت موبایل در دهه هشتاد بیان کردند که طرح های کارآفرینانه میتواند تبدیل به بیزینسهای بزرگ ۲۰ تا ۳۰ میلیارد دلاری شود و ما باید با برقراری ارتباط با دولت طرحهای کارآفرینانه به دولت پیشنهاد کنیم.
در ادامه جلسه، پیشنهاد آقای حبیبی در خصوص جلب حمایت مالی از شرکتها مطرح شد. برای جلب حمایت پیش نویس یک نامه تهیه شده است. قرار شد در ابتدا با شرکتهای مختلف مذاکره شود و سپس نامه جلب حمایت برای آنان ارسال شود.
در خاتمه جلسه موارد زیر مورد توافق قرار گرفت:
۱- رسیدگی به بحث ساختار کانون و وظایف کمیسیونها به جلسه بعدی هیأت مدیره موکول شود.
۲- با اتاق بازرگانی مذاکره و درخواست شود که اتاق بازرگانی به افزایش تعداد اعضای کانون کمک کند.
۳- جلسه با آقای دکتر امیررضا بیدگلی مدیریت امور تشکلها و مسئولیت اجتماعی اتاق تهران برای تعیین و توسعه زمینههای همکاری گذاشته شود.